سنجاب باهوش به جای شما به موبایل جواب می دهد
کمتر چیزی را می توان یافت که به اندازه زنگ موبایل آزار دهنده باشد، اما برغم وجود گوشیهای پیامگیر و خدمات پست صوتی، ناشنیده گرفتن زنگ تلفن همراه، غیر ممکن است.
خواه در حال گفتگویی خصوصی باشیم، خواه سیل کار بر سرمان ریخته باشد و خواه حوصله حرف زدن با کسی را نداشته باشیم، موبایل به زنگ زدن ادامه می دهد. استفان مارتی، دانشجوی موسسه فناوری ماساچوست راه حلی یافته است: موبایلتان را کنار بگذارید و یک سنجاب را به خدمت بگیرید. به تعبیر دیگر، وی سنجابی الکترونیکی را طراحی کرده است که به تماسهای مردم، بجای شما، پاسخ می دهد، تصمیم می گیرد که آیا سرتان شلوغ است یا خوابید، اهمیت تماس را ارزیابی می کند و پیام می گیرد. این سنجاب وقتی می خواهد توجه صاحب خود را به تماسی قابل توجه جلب کند، بجای تولید صدا، دستانش را تکان می دهد و حرکت می کند. باور کنید سنجاب بانمکی است.
هوش عاطفی
در حال حاضر این سنجاب باید با یک دستگاه رایانه ارتباط برقرار کند و از همین رو به مکانی فیزیکی محدود است، ولی هیچ بعید نیست که روزی بتوان این فناوری را درون گوشی موبایل تعبیه کرد. این دستگاه جدید در تناسخهای قبلی، خرگوش و طوطی بوده است. آقای مارتی می گوید هدفش این است که به این فناوری چهره ای ببخشد تا انسان بتواند از موضع قدرت با آن صحبت کند. وی به بی بی سی گفته است: "وقتی انسانها با چیزی مواجه اند که هوش پایین تری دارد، از محدودیتهای تعامل، کمتر دلسرد خواهند شد." اصل مهم در ورای "واسطه تعاملی خودمختار" یا سنجاب موبایل این است که دستگاه ها باید آنچه را روانشناسان هوش اجتماعی یا عاطفی می نامند، به نمایش بگذارند. به عبارت دیگر، رایانه باید قادر باشد اطلاعات را به شیوه ای انتقال دهد که با وضع اجتماعی پیرامونش همخوانی داشته باشد. آقای مارتی می گوید که گوشی های موبایل پتانسیل فوق العاده ای برای این کار دارند. وی به وب سایت بی بی سی گفته است: "چون ما از تلفن همراه در حال حرکت استفاده می کنیم، وضعیت اجتماعی مان پیوسته تغییر می کند، ولی وسایل متحرک ارتباطی مان با آن شرایط وفق نمی یابد."
استرس روزمره
فناوری عموما پرتوقع تر شده و از وابستگی روزمره ما به کارکردهایش بهره می برد. در رایانه، اگر برنامه ای بخواهد توجه ما را جلب کند، مرتبا برایمان چشمک می زند تا به آن نگاه کنیم. تلویزیون دیجیتالی نیز مرتبا به ما دستور می دهد که دکمه قرمز را فشار دهیم. نتیجه همه اینها، استرس بیشتر، تحمل کمتر و خشم و انزجار از دستگاه هایی است که روزمره از آنها استفاده می کنیم. قرار بر این بود که فناوری، زندگی ما را آسان تر، سریعتر و زیرکتر سازد و اگرچه قدرت فناوری افزایش یافته، ولی نحوه قرار گرفتنش در زندگی مان اصلا تغییر نکرده است. آقای مارتی می گوید که برای نیل به این هدف، فناوری آینده باید درک عمیقتری داشته باشد که انسانها دوست دارند چگونه تعامل داشته باشند و در نهایت این که انسان بودن چه مفهومی دارد و این شامل وضعیت، تفکر و اهدافمان و نیز اخلاق و معیارهای اخلاقی مان می شود.
تعامل معقول با آسانسور
آقای مارتی اظهار می کند که دیر یا زود فناوری کاملا در زندگی مان ذوب می شود یا این که آنقدر پیچیده می شود که تنها تعامل معقول با آن از طریق واسطه هایی مانند سنجاب موبایل امکان پذیر خواهد بود. با این حال وی می گوید که برخی فناوریها مانند آسانسور هست که نیازی به بهبود ندارد. این پژوهشگر به بی بی سی گفته است: "اگرچه اکنون چند مدتی هست که فناوری تشخیص صدا داریم ولی آسانسورها هنوز دکمه دارند. وقتی ابزاری کاملا مناسب برای کار با آسانسور داریم، دلیلی ندارد که چیز پیچیده تری را ارایه کنیم." وی می افزاید: "می توان کاری کرد که آسانسور با هوش اجتماعی رفتار کند، مثلا برای مواقع اضطراری سریعتر برود یا وقتی گفتگو در آسانسور جذاب به نظر می رسد، آهسته تر حرکت کند. اما برای برخی کارها فشردن دکمه بهتر از بحثی فلسفی با آسانسوری هوشمند درباره این است که چه کسی در آسانسور اهمیت بیشتری دارد و چه کسی باید زودتر به مقصد برسد."
